هرآنچه برای معامله رمزارزها نیاز است که بدانید

دنیای اقتصاد در حال تجربه یک انقلاب دیجیتال است و در قلب این تحول، “ارزهای دیجیتال” یا “رمز ارزها” قرار دارند. این دارایی های نوین که با فناوری پیچیده ای به نام بلاکچین کار می کنند، از یک کنجکاوی فناورانه به یک کلاس دارایی مهم تبدیل شده اند که توجه سرمایه گذاران، شرکت های بزرگ و حتی دولت ها را به خود جلب کرده اند. در این گزارش اختصاصی به بررسی جامع انواع رمز ارزها، روش های خرید و سرمایه گذاری، فواید، زیان ها و ریسک های این بازار پرنوسان می پردازیم.

نسخه صوتی گزارش:

انواع ارزهای دیجیتال

جهان ارزهای دیجیتال بسیار گسترده و متنوع است. برخلاف تصور عمومی که همه چیز را به بیت کوین محدود می کند، هزاران رمز ارز با اهداف و کاربردهای متفاوت وجود دارند. می توان آن ها را در دسته بندی های کلی زیر قرار داد:

۱. کوین ها (Coins): این دسته از ارزها، بلاکچین مستقل خود را دارند. آن ها به عنوان پول دیجیتال برای پرداخت و ذخیره ارزش عمل می کنند.

• بیت کوین (BTC): اولین و مشهورترین ارز دیجیتال که به عنوان “طلای دیجیتال” شناخته می شود. هدف اصلی آن، ایجاد یک سیستم پولی غیرمتمرکز و مقاوم در برابر سانسور است.

• آلت کوین ها (Altcoins): به هر کوینی غیر از بیت کوین، آلت کوین گفته می شود. بسیاری از آن ها با هدف بهبود ویژگی های بیت کوین (مانند سرعت تراکنش یا کارمزد کمتر) ایجاد شده اند. مثال های معروف شامل لایت کوین (LTC) و بیت کوین کش (BCH) است.

۲. توکن ها (Tokens): توکن ها برخلاف کوین ها، بلاکچین مستقل ندارند و بر بستر بلاکچین های دیگر (مانند اتریوم) ساخته می شوند.

• توکن های کاربردی (Utility Tokens): این توکن ها برای دسترسی به یک محصول یا خدمت خاص در یک پلتفرم استفاده می شوند. برای مثال، توکن فایل کوین (FIL) برای پرداخت هزینه ذخیره سازی غیرمتمرکز داده استفاده می شود.

• توکن های حاکمیتی (Governance Tokens): دارندگان این توکن ها حق رای در مورد آینده و تغییرات یک پروژه یا پلتفرم را دارند. میکر (MKR) نمونه ای از این توکن هاست.

• توکن های حوزه دیفای (DeFi Tokens): دیفای یا امور مالی غیرمتمرکز، به دنبال ایجاد یک سیستم مالی باز و بدون واسطه بر بستر بلاکچین است. توکن های این حوزه مانند یونی سواپ (UNI) و آوه (AAVE) در پلتفرم های وام دهی و صرافی های غیرمتمرکز کاربرد دارند.

• توکن های غیرمثلی (NFTs): این توکن ها نماینده مالکیت یک دارایی دیجیتال یا فیزیکی منحصربه فرد هستند و نمی توان آن ها را با یکدیگر معاوضه کرد. آثار هنری دیجیتال، آیتم های بازی و کلکسیون ها از این دسته اند.

۳. استیبل کوین ها (Stablecoins): این ارزها برای مقابله با نوسانات شدید بازار طراحی شده اند و قیمت آن ها به یک دارایی پایدار دیگر مانند دلار آمریکا یا طلا وابسته است. تتر (USDT) و یو اس دی کوین (USDC) مشهورترین استیبل کوین ها هستند که قیمت آن ها تقریباً همیشه معادل یک دلار آمریکاست.

۴. میم کوین ها (Meme Coins): این دسته از ارزها که با الهام از شوخی ها و میم های اینترنتی ساخته شده اند، معمولاً هدف و کاربرد مشخصی ندارند و ارزش آن ها صرفاً بر پایه توجه و هیجانات جامعه مجازی است. دوج کوین (DOGE) و شیبا اینو (SHIB) از معروف ترین آن ها هستند که سرمایه گذاری در آن ها ریسک بسیار بالایی دارد.

روش های خرید و سرمایه گذاری

ورود به دنیای ارزهای دیجیتال نیازمند طی کردن چند مرحله اساسی است:

۱. انتخاب کیف پول (Wallet): کیف پول دیجیتال محلی برای نگهداری امن دارایی های شماست. این کیف پول ها کلیدهای خصوصی شما را ذخیره می کنند که برای دسترسی به ارزهایتان ضروری است.

• کیف پول های نرم افزاری (گرم): به صورت اپلیکیشن روی موبایل یا دسکتاپ نصب می شوند. دسترسی به آن ها آسان است اما به دلیل اتصال به اینترنت، امنیت کمتری دارند (مانند تراست ولت و متامسک).

• کیف پول های سخت افزاری (سرد): دستگاه های فیزیکی شبیه به فلش مموری هستند که کلیدها را به صورت آفلاین نگهداری می کنند و بالاترین سطح امنیت را فراهم می کنند (مانند لجر و ترزور).

۲. انتخاب صرافی (Exchange): صرافی ها پلتفرم هایی برای خرید، فروش و معامله ارزهای دیجیتال هستند.

• صرافی های متمرکز (CEX): توسط یک شرکت مدیریت می شوند و کاربری ساده تری دارند. برای خرید با پول ملی (ریال)، باید از صرافی های معتبر ایرانی استفاده کنید. برای دسترسی به ارزهای بیشتر، می توان از صرافی های بزرگ خارجی (مانند بایننس) استفاده کرد که البته با ریسک های تحریمی همراه است. احراز هویت در این صرافی ها الزامی است.

• صرافی های غیرمتمرکز (DEX): توسط هیچ نهاد مرکزی کنترل نمی شوند و کاربران کنترل کامل دارایی های خود را در اختیار دارند. این صرافی ها (مانند یونی سواپ) نیازی به احراز هویت ندارند اما کار با آن ها کمی پیچیده تر است.

۳. روش های سرمایه گذاری:

• خرید و نگهداری (HOLD): ساده ترین استراتژی که در آن سرمایه گذار با دید بلندمدت، ارزهای معتبری مانند بیت کوین و اتریوم را خریداری و برای سال ها نگهداری می کند.

• معامله گری (Trading): خرید و فروش کوتاه مدت و میان مدت برای کسب سود از نوسانات قیمت. این روش نیازمند دانش تحلیل تکنیکال و فاندامنتال و مدیریت ریسک است.

• استیکینگ (Staking): برخی ارزها به شما اجازه می دهند تا با قفل کردن دارایی خود در شبکه، در فرآیند اعتبارسنجی تراکنش ها مشارکت کرده و پاداش دریافت کنید. این روش مانند دریافت سود سپرده بانکی است.

فواید سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال

• پتانسیل بازدهی بالا: این بازار به دلیل نوپا بودن و نوسانات شدید، پتانسیل کسب سودهای بسیار بزرگ (و البته زیان های بزرگ) را در مدت کوتاه فراهم می کند.

• عدم تمرکز و شفافیت: تراکنش ها بر روی بلاکچین ثبت شده و برای همه قابل مشاهده است. این سیستم توسط هیچ بانک یا دولتی کنترل نمی شود که این امر آن را در برابر سانسور و دستکاری مقاوم می کند.

• نقدشوندگی بالا: بازار کریپتو ۲۴ ساعته و ۷ روز هفته فعال است و می توان در هر لحظه دارایی ها را به پول نقد یا سایر ارزها تبدیل کرد.

• کاهش هزینه های انتقال: انتقال پول به سراسر جهان با استفاده از رمز ارزها می تواند بسیار سریع تر و ارزان تر از سیستم های بانکی سنتی باشد.

• تنوع بخشی به سبد سرمایه گذاری: به دلیل همبستگی کم با بازارهای سنتی (مانند سهام)، افزودن ارز دیجیتال می تواند ریسک کلی سبد دارایی را کاهش دهد.

زیان ها، ریسک ها و خطرات

ورود به این بازار بدون آگاهی می تواند منجر به از دست رفتن کل سرمایه شود.

• نوسانات شدید قیمت (Volatility): قیمت ارزهای دیجیتال می تواند در یک روز ده ها درصد افزایش یا کاهش یابد. این نوسانات شدید، بزرگترین ریسک این بازار است.

• ریسک های امنیتی و فنی:

•هک و کلاهبرداری: صرافی ها و کیف پول های آنلاین همواره در معرض خطر هک قرار دارند.

• گم کردن کلید خصوصی: اگر کلید خصوصی یا عبارت بازیابی کیف پول خود را گم کنید، دارایی شما برای همیشه از دست خواهد رفت.

• کلاهبرداری های فیشینگ و طرح های پانزی: ایمیل های جعلی، وب سایت های تقلبی و پروژه هایی که وعده سودهای تضمینی و غیرمنطقی می دهند، بسیار رایج هستند.

• عدم وجود قوانین مشخص و ریسک های قانونی: قوانین مربوط به ارزهای دیجیتال در بسیاری از کشورها هنوز در حال توسعه است. ممنوعیت ناگهانی یا وضع مالیات های سنگین می تواند به شدت بر قیمت ها تأثیر بگذارد.

• نبود ارزش ذاتی: برخلاف سهام که پشتوانه آن یک شرکت سودده است یا طلا که کاربرد فیزیکی دارد، ارزش اکثر رمز ارزها صرفاً بر اساس عرضه و تقاضا و اعتماد مردم است. اگر این اعتماد از بین برود، ارزش آن ها می تواند به صفر برسد.

• پیچیدگی فنی: درک فناوری بلاکچین، انواع کیف پول ها و نحوه کارکرد پروژه ها برای افراد مبتدی می تواند دشوار باشد و این عدم آگاهی، فرد را در معرض اشتباهات پرهزینه قرار می دهد.

• پروژه های کلاهبرداری (Scam): بسیاری از پروژه ها با اهداف کلاهبرداری ایجاد می شوند که پس از جمع آوری سرمایه از مردم، ناپدید می شوند (که به آن راگ پول یا Rug Pull می گویند).

نتیجه گیری:

ارزهای دیجیتال یک فناوری انقلابی با پتانسیل تغییر آینده امور مالی هستند. با این حال، این بازار یک شمشیر دولبه است: همان طور که می تواند سودهای هنگفتی به همراه داشته باشد، قادر است سرمایه ها را نیز به سرعت نابود کند. کلید موفقیت در این عرصه، آموزش مستمر، مدیریت ریسک دقیق و سرمایه گذاری محتاطانه است.

هرگز بیش از میزانی که توانایی از دست دادنش را دارید، وارد این بازار نکنید. با مبالغ کم شروع کنید، سبد خود را متنوع سازید و به جای دنبال کردن هیجانات و سودای یک شبه پولدار شدن، بر روی پروژه های معتبر و با اهداف بلندمدت تمرکز کنید.